Hond zonder naam van Verbeke

Het blijkt al snel over de baasjes van Jezus te gaan (hond zonder naam, zou dat naar Jahweh verwijzen of ga ik nu te ver?). Het zijn cokesnuivende mensen met een weinig verheffend leven, waar zij nog wel aan wil ontsnappen. Hoewel we ook wel een sombere cynische kijk van haar op het leven zien: " Er bestaat geen elders waar het beter is" Met Jezus loopt het niet goed af, of misschien eigenlijk wel. Hij kiest er zelf voor en heeft zijn afscheidsbrief per slot van rekening al geschreven in het eerste verhaal.

Een paar losse opmerkingen:

'Samen kijken ze naar de voeten. In rust zijn ze haast volledig gestrekt' die herken ik van Nathalia.

"'Jij hebt de langste kuiten die ik ooit heb gezien', zegt hij. (...) 'Mijn zwarte hyena.' Hij richt zich weer naar het scherm.
'Hyena?' vraagt ze. Steve is dertien jaar ouder dan zij, maar minder verstandig. Hij bedoelt gazelle.
'Of hoe heet dat?' zegt hij. 'Okapi?'
Grappig toch? En het doet me ook aan dit fragment van Bertus Aafjes denken. Er zitten wel meer leuke stukjes in.

'Ze heeft nooit hoogte van deze Schnauzer kunnen krijgen.' Er zijn wel meer mensen die daar moeite mee hebben. :-)

Pionier van Annelies Verbeke

Beetje te voorspelbaar. Briljant of gek? Een ontdekking van een arts die niet geloofd wordt, en die uiteindelijk naar een gekkenhuis wordt afgevoerd. Geloofwaardige ontdekking op hoofdlijnen, maar 'lijkstof'?
Hij werpt nog wel een interessante vraag op: "Zouden ze me wel geloven als ze me zouden mogen? Hadden we dan al die levens kunnen redden?" Pijnlijke vraag tenzij gesteld door een gek, of eigenlijk altijd pijnlijk.

Nu moet ik nog opzoeken of Semmelweis echt bestaan heeft.
Edit 25-2: Ja, en het verhaal blijkt gebaseerd op zijn levensloop (als Wikipedia het bij het rechte eind heeft): Ignác Fülöp Semmelweis (1818 – 1865) was een Hongaarse arts in het Keizerrijk Oostenrijk. Hij staat tegenwoordig bekend als de vader van de antiseptische methode.
En vandaag erachter gekomen dat hij ook figureert in een van de andere verhalen. De biograaf uit het verhaal met de titel 'Biograaf' had een goed onthaalde maar slecht verkopende biografie over hem geschreven.

Veronderstellingen van Annelies Verbeke

Gekregen van Joost en Arjan omdat ze kwamen eten.

Meteen 's avonds het eerste verhaal gelezen. Nadat ik twee keer op het verkeerde been had gestaan, had ik het door. Briljante titel 'Hier waak ik'. En: 'Wat verwacht u dat ik doe? ... Opnieuw het hoofdpersonage worden in de grootste bestseller aller tijden?' Weer eentje in het rijtje Owen Meany. Maar deze is leuk. En deze ook.

De Italiaanse Postkoets van Bertus Aafjes

Wat mij betreft leuke en vermakelijke column-achtige verhaaltjes over Italie, Italianen en Rome. Fijn 'ouderwets', dat is misschien niet het goede woord; fijn uit een andere tijd. Wat daar leuk aan is, is dat het wat geschiedenis is, die dichtbij is.
Oa een positief stukje over de Nederlandse toerist, ook wel eens leuk.

En dit (p.80):
Is de Italiaanse vrouw als regel overduidelijk aanwezig, dit jaar is zij het ook nog in particularia. De mode wil dat zij dit jaar de Salomonitische tweelingen van de gazel zeer spits en gepronoceerd draagt, ongeveer als de zeemeermin op de Friese stoeltjesklok of het vrouwelijke boegbeeld op het Oudhollandse fregat. Zij geeft daarom haar twee gazellenjongen in de hoede van een zekere Peter Pan, een verre verwant van de grote god der herders, satyrs en nimfen en verkrijgbaar in iedere winkel als vooruitstrevende b.h.

Ik vind het leuk, maar ik snap het niet.

De donkere kamer van Damocles van Willem Frederik Hermans

Eindelijk deze klassieker gelezen. Tijdens het lezenvan het eerste stuk (voor de bevrijding) me meermaals afgevraagd waarom hij niet meer vragen stelde. Hoe hij wist dat het goed was wat hij deed, en dat wie hij vermoordde echt de slechten waren. Maar er werden ook niet veel vragen aan hem gesteld, alleen opdrachten gegeven.

Taal en stijl vind ik prettig. 

Ik ben eerlijk gezegd nog wel aan het nadenken waarom het de donkere kamer van Damocles heet. Donkere kamer snap ik, maar Damocles? Ik zie nergens verband met luxe en macht en een dreiging dat dat zomaar, bij het minste of geringste afgelopen kan zijn. Heb ik het spreekwoord niet goed begrepen of het boek niet? Of allebei?

Op http://www.willemfrederikhermans.nl/tekst/kooy003uitd01_01/kooy003uitd01_01_0004.htm vind ik onderstaande verklaring. Ik had mythe niet compleet genoeg in mijn hoofd.

In de Damokles-mythe keert het omkeringsmotief terug: het verhaal is een verhaal over rolomdraaiing. Een lagergeplaatste streeft ernaar van plaats te wisselen met een hogergeplaatste. Bekijkt men nu het boek van Hermans dan ziet men het volgende: er is een positief geschetst personage Dorbeck en een negatief geschetst personage Osewoudt. Zij zijn anti-dubbelgangers: de één is een soort held, de ander een schlemiel; de haarkleur van de een is donker, van de ander is licht. De Damokles-mythe spreekt van een lagergeplaatste die de positie van een hogergeplaatste wil innemen, wat hem (mogelijk) fataal wordt. In Hermans' boek wil de schlemiel de positie innemen van de heldhaftiger Dorbeck, wat hem fataal wordt. Zoals het Damokles lukt om voor een tijd Dionysius te zijn (hij mag op de troon zitten als koning), zo lukt het Osewoudt om voor een tijd de held uit te hangen en Dorbeck te zijn (te zien ook aan het feit dat Osewoudt tijdelijk identiek wordt aan Dorbeck doordat zijn haar geverfd wordt en hij actief is in het verzet).

Respect

Terwijl ik nadenk over respect voor springers
voor de trein
ja of nee?
Respectloze daad verdraagt geen respect
denk ik
denk ik ook
maar dat geldt niet voor haar
zij had het zwaar.

Over de doden niets dan goeds
maar een daad mag veroordeeld.
Het zou respectloos zijn
dat niet serieus te doen.